Wprawnym Okiem Historyka Zobacz: „Saszkę Biłego” pożegnano jak bohatera narodowego
Ruch banderowski jest zagrożeniem dla Ukrainy
„W nocy patrzę, czy Ukrainiec nie będzie nas palił”
Prawy Sektor. „Zdradzone dzieci ukraińskiej rewolucji”.
W polskich mediach z reguły nie za wiele mówi się o tym, że na Ukrainie występują dwie skrajności. Wschodnia jej część wykazuje sympatie prorosyjskie, postkomunistyczne oraz tęskni za powrotem czegoś na kształt Związku Sowieckiego. Natomiast w jej zachodniej części, która kiedyś należała do II Rzeczpospolitej, czyli na terenach dawnych województw: stanisławowskiego, tarnopolskiego, lwowskiego oraz na Wołyniu, mamy do czynienia z mocnymi tendencjami nacjonalistycznymi. Nie będzie przesadą, jeśli nazwie się je nazistowskimi. Ksiądz Tadeusz Isakowicz-Zaleski wzywa, by opamiętać się w ślepym poparciu dla Ukrainców, co ostatnio jest powodem nagonki na niego.
Tym prawicowym ruchom na zachodzie Ukrainy, przewodzi partia Swoboda, która w swoich założeniach jest antypolska, antysemicka i antyrosyjska. Jej członkowie wykazują sympatie proniemieckie oraz nawiązuje ona w swej działalności do tradycji zbrodniczej Ukraińskiej Powstańczej Armii – UPA, jak również do ukraińskiej dywizji SS „Galizien”.
Z kolei druga podobna partia, nosząca nazwę Prawy Sektor, składa się przede wszystkim z młodzieżowych organizacji o ultraprawicowych i neofaszystowskich poglądach.
W polskich mediach zaczęto więcej przekazywać informacji na ten temat dopiero wtedy, kiedy w nocy z 24 na 25 marca 2014 r. w Równem na Wołyniu został zastrzelony znany jako „Saszko Biłyj” Ołeksandr Muzyczko, jeden z liderów Prawego Sektora, który był bardzo aktywny podczas protestów na kijowskim Majdanie Niepodległości, o czym pisałem w jednym z poprzednich tekstów na moim blogu.
Ołeksandr Muzyczko po ogłoszeniu niepodległości Ukrainy w 1991 r. tworzył w Równem na Wołyniu struktury organizacji UNA-UNSO (Ukraińskie Zgromadzenie Narodowe-Ukraińska Narodowa Samoobrona). W 1994 r. kierował oddziałem UNA-UNSO uczestniczącym w wojnie czeczeńskiej. Miał być nawet członkiem ochrony prezydenta Czeczenii, generała Dżochara Dudajewa.
Na Ukrainę Muzyczko powrócił w połowie lat dziewięćdziesiątych. W 2013 r. został koordynatorem Prawego Sektora w zachodniej Ukrainie. Ostatnio w internecie można było oglądać nagrania, na których Muzyczko trzymając w ręku broń groził deputowanym rówieńskiej rady obwodowej.
Muzyczko odgrażał się również ministrowi spraw wewnętrznych Ukrainy, Arsenowi Awakowowi, że zniszczy każdego, kto po niego przyjedzie, a jego samego jak psa powiesi za nogi. Ten z kolei nazwał jego zachowanie „dywersją”.
Kilka dni przed śmiercią w udostępnionym w internecie nagraniu Muzyczko twierdził, że władze ukraińskie polują na niego:
Chcą mnie fizycznie zlikwidować, albo porwać i wydać Rosji …
Według oficjalnej wersji Ołeksandr Muzyczko zginął podczas próby zatrzymania go przez oddział milicji ukraińskiej do walki z przestępczością zorganizowaną. W jednej z restauracji w Równem próbowano aresztować kilka osób. Jedną z nich był Muzyczko, który na okrzyki „Stać! Milicja” zareagował otwarciem ognia do funkcjonariuszy. Milicjanci odpowiedzieli strzałami, które okazały się dla niego śmiertelne.
Prawy Sektor zapowiada zemstę za śmierć Ołeksandra Muzyczki. „Zastrzelenie „Saszki Biłego” to morderstwo na zamówienie ministra” – oświadczył Roman Kowal, koordynator Prawego Sektora w Równem na Wołyniu.
Adam Cyra
Oświęcim, dnia 25 marca 2014 r.