Drugi tom poematu o rtm. Pileckim

Kilka dni temu minęła 110. rocznica urodzin Witolda Pileckiego, który przyszedł na świat 13 maja 1901 r. w Ołońcu na terenie Karelii (pogranicze rosyjsko-fińskie), gdzie jego ojciec Julian Pilecki pracował jako rewizor leśny.

Rtm. Witold Pilecki był jedynym dobrowolnym więźniem KL Auschwitz. Przeżył tam 947 koszmarnych dni i nocy. Ale jego tragedia rozegrała się dopiero kilka lat wojnie w okresie terroru stalinowskiego w Polsce, kiedy podczas procesu w Warszawie wiosną 1948 r. skazano go na karę śmierci. Zbrodniczy wyrok wykonano w więzieniu na Mokotowie 25 maja 1948 r.

Mirosław Keller ze Szczecina, pochodzący z okolic Beresteczka na Wołyniu, zafascynowany i głęboko przejęty tragicznymi losami Pileckiego, postanowił oddać mu hołd i napisać o nim i jego rodzinie poemat w trzech tomach. W pierwszym tomie, który ukazał się drukiem w ubiegłym roku, przedstawił losy dziadka rotmistrza w okresie carskiej niewoli i powstania styczniowego w 1863 r. Dziadek Józef Pilecki był uczestnikiem tego powstania i za udział w nim został zesłany na Syberię.

Międzywojenne losy Witolda Pileckiego – uczestnika wojny polsko-bolszewickiej w 1920 r. i zmagań z hitlerowcami w1939 r., twórcy konspiracji wojskowej w KL Auschwitz, uciekiniera z tego obozu oraz uczestnika powstania warszawskiego, oficera II Korpusu Polskiego we Włoszech i więźnia okresu stalinowskiego – Mirosław Keller przedstawił w drugim tomie, który co dopiero ukazał się drukiem.

W słowie wstępnym do wydanego obecnie drugiego tomu poematu, zatytułowanego „Rodowód polskich bohaterów. Julian, Witold Pileccy”, dr Eufrozyna Elżbieta Kopczyk napisała:

Mam nadzieję, że dociekliwi Polacy i żadni poznania prawdy, a prawda jest tylko jedna, docenią trud Autora i podziękują Mu za odwagę jej ujawnienia. Rzetelne podejście do ukazania światu skrywanych przez dziesiątki lat wątków historycznych, potwierdzają zamieszczone cytaty wybitnych znawców historii.

Z kolei w słowie od Autora do najnowszego tomu poematu, Mirosław Keller opisuje, jaki okres życia Witolda Pileckiego w nim przedstawia:

Po zakończeniu pierwszej wojny światowej i odejściu ze służby wojskowej do cywila powraca do Sukurcz koło Lidy. Tu poświęca wiele uwagi organizacjom wiejskim takim jak: mleczarstwo, kółka rolnicze, straż pożarna, obrona Kraju, tu znajduje czas na malarstwo i poezję. W latach trzydziestych żeni się z nauczycielką szkoły powszechnej ze wsi Krupa. Z tego małżeństwa przyszło na swiat dwoje dzieci: Andrzej i Zofia.. W roku 1932 umierajego Ojciec Julian, a w roku 1939, 13 czerwca jego Matka Ludwika Pilecka. 1 września 1939 r. wybucha druga wojna światowa, a matce nie dane było jej doczekać.

Drugi tom poematu Mirosław Keller kończy słowami:

Sukurcze, podwórko – piorun w drzewo uderza –
Na jego szczycie – bocianów gniazdo wisiało,
Z jego wierzchołka – ziemię przysypało pierze –
Dziwne – uczucie, przeszłości rana odżyła.

Podobne burze przez całą Polskę przeszły,
Niedziela, sierpień, Wołyń, Wileńszczyzna – burze –
Z szybkością strzały na wschód wiatry pędziły,
Drzewa – zapałką, zły znak ludzie starzy wróżą …

Niebo nam dało i daje znak o mocach złych –
Drzewa, dachy domów – przeniesione w odległą dal –
Na drogach wozy z końmi, korzenie drzew porwanych –
Mocarz żąda krwi; …
Wyją syreny – jedno jest pewne – alarm! Wojna …

Autor powyższych słów, niewątpliwie obdarzony talentem poetyckim oraz przemawiającym do wyobraźni darem sugestywnego opisu faktów historycznych, obecnie pracuje już nad trzecim tomem swojego poematu, który będzie przedstawiał wojenne i powojenne losy bohaterskiego Rotmistrza w latach 1939-1948.

Adam Cyra
Oświęcim, 18 maja 2011 r.