Gerhard Max Arno Palitzsch (1913-1944)

Gerhard Palitzsch (1913-1944)

Gerhard Palitzsch urodził się w Grossopitz koło Drezna 17 czerwca 1913 r., gdzie jego ojciec był właścicielem gospodarstwa rolnego. Po dojściu Hitlera do władzy, mając niespełna dwadzieścia lat, w marcu 1933 r. wstąpił do równocześnie do SS i NSDAP, po czym objął służbę wartowniczą w KL Oranienburg.  W  czerwca 1934 r. Gerharda Palitzscha odkomenderowano najpierw do obozu koncentracyjnego Lichtenburg, a po trzech latach przeniesiono go do KL Sachsenhausen.

Osiemdziesiąt jeden lat temu, w dniu 20 maja 1940 r. Gerhard Palitzsch przybył z tego obozu wraz z 30 niemieckimi  więźniami kryminalnymi do Oświęcimia.

W niecały miesiąc później objęli oni stanowiska więźniów funkcyjnych w KL Auschwitz, a sam  Gerhard Palitzsch rozpoczął w tym obozie pełnić funkcję Rapportführera, stając się postrachem dla więźniów i ich największym katem. Od 11 listopada 1941 r. był głównym wykonawcą egzekucji pod Ścianą Straceń na dziedzińcu bloku nr 11, zabijając więźniów strzałem w tył głowy. Liczbę ofiar Palitzscha oblicza się w tysiącach.

Tadeusz Lech, zdjęcie wykonane przez obozowe gestapo

Jedną z jego pierwszych ofiar, którą rozstrzelał 11 listopada 1941 r. pod ścianą Straceń, był ppor. rez.  Tadeusz Lech ps. „Sowa”. Absolwent gimnazjum bocheńskiego, student filozofii i historii na Uniwersytecie Jagiellońskim, uczestnik wojny obronnej Polski w 1939 r.

Aresztowany i osadzony w KL Auschwitz. W obozie Tadeusz Lech włączył się w konspirację wojskową utworzoną przez rotmistrza Witolda Pileckiego. W przeddzień egzekucji powiedział do niego: „Cieszy mnie chociaż to, że zginę 11 listopada”.

W 1968 r. postawiono, a w 2005 r. odrestaurowano pamiątkowy obelisk z tablicą ufundowany przez społeczeństwo Wiśnicza Małego i Starego Wiśnicza i jego imieniem nazwano wzgórze, na którym znajdował podziemny magazyn broni dla żołnierzy bocheńskiego Obwodu  Armii Krajowej.

Był największym katem i mordercą Polaków w KL Auschwitz.

„Egzekucja pod Ścianą Straceń”, obraz b. więźnia Władysława Siwka

Po śmierci żony Luisy z d. Gehr, która w listopadzie 1942 r. umiera w Oświęcimiu na tyfus, Gerhard Palitsch zaczął popadać w alkoholizm. Z tego powodu przeniesiono go do KL Auschwitz II-Birkenau, gdzie najpierw był podoficerem raportowym, a potem kierownikiem obozu cygańskiego. Tam w roku następnym za kontakty seksualne ze słowacką Żydówką o nazwisku Katja Singer, a także liczne kradzieże został aresztowany przez SS. Chwilowo osadzono go w areszcie obozowym w bloku nr 11, a następnie przeniesiono do podobozu Brünn w Brnie na terenie Czech.

Wkrótce aresztowano go jednak ponownie i skierowano do karnej kompanii SS, a następnie jako zwykłego żołnierza wcielono do frontowych oddziałów Waffen-SS, w których szeregach zginął na Węgrzech  4 grudnia 1944 r.

Cmentarz wojenny w Budaörs na Węgrzech

Pochowano go w pobliżu skrzyżowania dróg w Jobbabvi-Ape, następnie przeniesiono na cmentarz wojskowy w Budaörs, koło autostrady Wiedeń-Budapeszt. Jego grób na tym cmentarzu znajduje się w rzędzie 5 i jest oznaczony numerem 282.

Jest to największy niemiecki cmentarz wojenny na Węgrzech, położony na południe od Budapesztu. Większość żołnierzy niemieckich tam pochowanych  zginęła w lutym 1945 r. podczas oblężenia stolicy Węgier przez  oddziały Armii Czerwonej.

Wyszukiwarka: www.volksbund.de/erinnern-gedenken/graebersuche-online

Adam Cyra

Oświęcim, 20 maja 2021 r.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *