Na terenie byłego obozu Auschwitz w bloku nr 11, który zwany był przez więźniów Blokiem Śmierci, na jego ścianach, drzwiach, parapetach okiennych i belkach stropowych więźniowie pozostawili napisy i rysunki, wykonane niejednokrotnie przed straceniem. Ich autorami byli przede wszystkim Polacy.
Treść wielu inskrypcji, będących często ostatnim pożegnaniem ze światem, świadczy o niezwykłej odwadze oraz wielkim harcie i umiłowaniu Ojczyzny. Niejednokrotnie zawarte w nich zostały również prośby skazańców, aby o ich losie powiadomić rodzinę. Nierzadko obok napisów znajdują się rysunki, inicjały i numery obozowe ich Autorów. Napisy wydrapywane były przy użyciu różnych narzędzi: wsuwki do włosów, ołówka, kredki, ale również kawałka ostrego przedmiotu, a nawet paznokcia. Jest tych napisów kilkaset, ostatnie noszą datę 6 stycznia 1945 roku.
Jeden z takich napisów pozostawił olkuszanin Wiesław Lupa, który więziony był w bloku nr 11 i w dniu 31 października 1944 roku został skazany przez niemiecki „sąd doraźny” na karę śmierci. Stracono go w dniu następnym.
Na belce stropowej w jednej z sal znajdujących na parterze w bloku nr 11 pozostał wykonany przez niego napis:
„Wiesław Lupa Olkusz, Robert Koch str. 6, przywieziony 5-10-44, został stracony 1-11-44”.
Wiesław Lupa urodził się 18 grudnia 1920 roku w Olkuszu, gdzie był uczniem Państwowej Szkoły Przemysłowo- Rzemieślniczej, specjalność ślusarstwo, której ukończenie uniemożliwił mu wybuch wojny i okupacja hitlerowska w Polsce. Już w pierwszych jej miesiącach został wywieziony na roboty przymusowe. Prawdopodobnie przebywał na terenie Górnego Śląska, ponieważ często przyjeżdżał z Rzeszy na krótkotrwałe przepustki do matki, mieszkającej wraz z pozostałym jego rodzeństwem w Olkuszu.
Starszy brat Tadeusz był elektrykiem i pracował w magistracie w Olkuszu. Został zastrzelony w Olkuszu 31 lipca 1940 roku podczas „Krwawej Środy”.
Ponad cztery lata później, policjant niemiecki przekazał Michalinie Lupie lakoniczną wiadomość, że jej młodszy syn Wiesław został stracony w pierwszych dniach listopada 1944 roku. Zrozpaczonej matki nie poinformowano ani o miejscu stracenia, ani o zarzutach, które postawili hitlerowcy jej drugiemu synowi, aresztując go, a później skazując na śmierć.
Streszczenie w języku angielskim
It was only in 1987 that it was possible to establish that Wiesław Lupa from Olkusz, was imprisoned in Block 11 and that on 31 October 1944 he was sentenced by the summary court to the death penalty, which was executed on the following day in KL Auschwitz II-Birkenau. On a ceiling beam in one of the rooms on the ground floor of Block 11, there is an inscription which he made: “Wiesław Lupa Olkusz, Robert Koch str. 6, brought on 5-10-44, put to death on 1-11-44”.
Bibliografia
Archiwum Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau. Zespół Oświadczenia t. 115, k. 190-193, relacja Janiny Klich, z domu Lupa (siostra Wiesława i Tadeusza); Adam Cyra, Mieszkańcy ziemi olkuskiej w hitlerowskich więzieniach i obozach koncentracyjnych, Oświęcim-Olkusz 2005, s. 26 i 172; tegoż, Pozostał po nich ślad … Życiorysy z cel śmierci, Oświęcim 2006; Jan Kantyka, Na jurajskim szlaku, Katowice 1977, s. 25; Marian Kiciarski, Olkusz pod okupacją hitlerowską. Wspomnienia lekarza, „Przegląd Lekarski” 1968 nr 1, s. 231.
Adam Cyra
Oświęcim, dnia 27 czerwca 2016 r.